Walki

Cóż, jak wiemy, walka to chleb powszedni każdego superbohatera. Żeby ją jakoś ujednolicić (i zamknąć usta wszystkim tym, którzy posądzali by Mistrzów Gry o stronniczość) postanowiliśmy zastosować dość znany, lecz nieco zmodyfikowany schemat.

Rodzaje walk:
Te potyczki dzielimy na 3 konkretne typy:

A) Sparingi - Są to luźne walki między graczami, w głównej mierze służące do testowania siły rywali, zazwyczaj nie wymagają MG, jednakże można go poprosić o udział;
B) Walki z NPC - Ze względu na to, iż MG gra tu rolę przeciwnika typ ten nie odnajduje żadnego odniesienia w systemie podanym poniżej;
C) Starcia - Najbardziej popularny rodzaj potyczki i jedyny stosowany do rozstrzygania sporów między graczami w otwartej grze.

Zasady walki:

W walkach stosujemy przebieg turowy, gdzie najpierw następuje atak, a potem obrona. Tak jak w poniższym schemacie pierwszy gracz skupia się na akcjach głównie ofensywnych, a drugi defensywnych, po czym następuje zmiana kolejności pisania.

Runda I
Gracz 1 - atak
Gracz 2 - obrona
MG

Runda II
Gracz 2 - atak
Gracz 1 - obrona
MG

Atak - Cóż to raczej oczywiste, iż powinien opis przeprowadzanej ofensywy. Lecz ponadto zalecane byłoby też umieszczenie tam paru opcji uwzględniających potencjalną defensywę przeciwnika, by tym samym atak był bardziej zaawansowany.

Przykład:
Jeśli Mark pochwyci moją pięść, to kopię go z kolanka w krocze i próbuję ponowić atak.

Obrona - Polega ona na niwelowaniu, a przynajmniej ograniczaniu niszczycielskich poczynań oponenta, bez zadawania mu czynnych obrażeń.
Czynne zadawanie obrażeń to akcje których jednoznacznym celem jest zrobienie krzywdy przeciwnikowi.

Przykład:
Strzelam do Nany z kuszy żeby ta nie zdążyła do mnie dobiec z mieczem.

Inaczej jednak ma się akcja wynikająca po prostu z błędu atakującego gracza. Mianowicie broniący może je wykorzystać by nieco zranić przeciwnika.

Przykład:
Widząc szaleńczo szarżującego na mnie Wiktora odskoczyłem w bok i wystawiłem nogę, by się ten potknął i wyrżnął na ziemi.

Jak widząc nie zrobiliśmy niczego nadzwyczajnego, tylko postać odsunęła się i wystawiła nogą, a przeciwnik nam się już wywrócił. Podczas obrony można też odepchnąć czy odrzucić przeciwnika, a także go pochwycić, lecz przy tym ostatnim akcja kończy się w tamtej chwili.

Na co sędzia zwraca uwagę:

• Logiczne zestawienie akcji obu walczących,
  
• Poziom postów ,
  
• Ogólna różnica mocy obu walczących,
  
• Okoliczności i wpływ terenu,
  
• Motywacja i silne uczucia.
  

God Mode:

Cóż raczej większość osób wie co to jest i czemu zabronione, jednakże na wszelki wypadek udzielimy niezbędnych wyjaśnień. Mianowicie nazywamy tak akcje zakładające zwycięstwo poprzez wykorzystanie dziwnego i nielogicznego zbiegu okoliczności. Inaczej można to określić jako ubicie wroga bez względu na wszystko.

Przykład:
Wojtek nie mógł mnie zabić, gdyż jestem odporny na ciosy leszczy za to ja po wypiciu energetyka tak go trzasnąłem, iż on upadł i zmarł.

LUB

Chcąc efektownie wygrać piardnąłem wywołując skalną lawinę, która zmiotła Mańka, ja akurat stałem tak, że bezpiecznie mnie minęły.

Ukryte ruchy:

Tak nazywamy akcje, których przeciwnicy nie mają szans dojrzeć, usłyszeć, czy wyczuć żadnymi dostępnymi mu metodami w czasie całego okresu ich działania.

Przykład akcji ukrytych:
Wiedząc, że Mike mnie ściga aby złapać pobiegłem za zakręt. [wiadomość prywatna]Za zakrętem wyciągam kuszę i celuję tam gdzie powinien on wyjść i odpalam gdy się pojawia.[/wiadomość prywatna]

Akcja jak najbardziej ukryta, przeciwnik nie miał szans zobaczyć czynności która była wykonywana za rogiem.

Przykład akcji nieukrytej:
Mietek na mnie biegnie więc odwracam się i uciekam. [wiadomość prywatna] Ale wpierw rzucam w niego sztyletem. [/wiadomość prywatna]

Cóż akcja jest najbardziej nieukryta, gdyż widać sztylet.

Zasady korzystania z ukrytego ruchu i konsekwencje jego używania:

• Treść ukrytego ruchu nie zawieramy w poście lecz w wiadomości prywatnej wysyłanej do MG,
  
• Z akcji ukrytej można skorzystać jeden raz na post,
  
• Jeśli akcja jest nieukryta, pozostaje niezaliczona i wszystko w niej zapisane nie ma miejsca,
  
• W wypadku niedomówień lub błędów wynikających z użycia UR, MG kieruje się logiką lub własnym widzimisię przy sędziowaniu więc wszelkie skargi będą ignorowane.
  

Istnieje szansa ze ukryta akcja stanie się akcją odkrytą gdy wystąpi czynnik losowy, akcja ma wtedy miejsce ale gracz drugi zostaje o niej poinformowany z możliwością reakcji.

Przykład:
Kiedy Heniek miał worek na głowie wystrzeliłem ognistą kulę w jego stronę.

Cóż akcja jest ukryta, lecz gdyby Heniek ściągnął worek, lub zrobił w nim dziurę, to wtedy zostaje ujawniona. Tym samym treść ukrytego ruchu staje się dostępna dla przeciwnika.